Star Wars- the old generations

Zabrakowie, czasem nazywani Iridonianami, byli rdzennymi mieszkańcami planety Iridonia.

Zabrakowie to istoty humanoidalne, które w wielu aspektach przypominały ludzi. Najbardziej charakterystyczną z ich cech były wyrostki kostne czaszki, które często przypominały rogi. Zaczynały one rosnąć w okresie dojrzewania. Bazując na ich wyglądzie i ułożeniu można było wywnioskować do jakiego podgatunku należał dany osobnik. Skóra Zabraków mogła mieć różnorakie kolory, takie jak biały z odcieniem brzoskwiniowym, brązowy, czarny, żółty, czerwony i pomarańczowy. Owe barwy występowały w różnych tonach.

W zależności od podgatunku, Zabrakowie mogli posiadać włosy, lub też nie. Występowały one w kolorach podobnych jak u ludzi. Większość z przedstawicieli tej rasy nie posiadała brwi, rzęs i zarostu, choć istniały od tego wyjątki, na przykład w przypadku Maris Brood. Ich oczy, prócz kolorów charakterystycznych dla rasy ludzkiej, przybierały również odcienie czerwone, purpurowe, żółte i pomarańczowe. Ponadto, zabrackim odpowiednikiem rumieńców były fioletowe plamki wokół wyrostków kostnych.

Niekorzystne warunki, jakie panowały na Iridonii, sprawiły, że Zabrakowie wykazywali się niezwykłą odpornością fizyczną. Sprzyjał temu również fakt posiadania dwóch serc, choć uszkodzenie choćby jednego z nich prowadziło do zaburzeń w układzie krążenia i niedokrwistości. Jeśli uraz nie został szybko wyleczony, dochodziło do śmierci. Zabrakowie byli w stanie wytrzymać długotrwałe tortury.

Iridonianie cechowali się niezwykłą pewnością siebie. Według nich wszystko było możliwe i bez wahania zdążali do osiągnięcia swoich celów, stosując do tego wszelkie dostępne środki. Cechowali się również wrodzoną siłą woli i wytrwałością. Niektórzy uważali ich jednak za prostolinijnych, ponieważ zwykle mogli się skupić jedynie na jednym zadaniu na raz. W ich naturze leżało również traktowanie innych ras z wyższością, a zwłaszcza tych, które bały się porażki.

Przedstawiciele tej rasy odczuwali dumę z przynależności do swoich kolonii i choć istniała między nimi rywalizacja, rzadko dochodziło do walk. Jednak szczycili się swoją diasporą i uważali, że różnorodność ich kultur służy większemu dobru[1].

Zabrakowie często posiadali miana nawiązujące do zwierząt zamieszkujących Iridonię. Częstymi imieninami wśród mężczyzn były Blok, Lok i Zur. Natomiast wśród kobiet - Triz.

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów zabrakańskiej kultury były tatuaże, którymi przedstawiciele rasy ozdabiali sobie twarze. Składały się one z cienkich linii, które młode osobniki otrzymywały w specjalnym rytuale, gdy zaczynały rosnąć im rogi. Tatuaże symbolizowały wiele rzeczy, takie jak powiązania rodzinne, czy też miejsce pochodzenia; były też projektowane na podstawie upodobań osobnika i jego doświadczeń. Znakami o podobnym znaczeniu Zabrakowie ozdabiali też rogi reeków, zwierząt, których używali do walki. Choć tatuaże były bardzo popularne, nie wszyscy przedstawiciele tego gatunku je nosili.

Zabrakowie ze światów innych niż Iridonia, nawet jeśli odbywali trening sztuk walki, często zatrudniali się przemyśle rozrywkowym i medycznym.